Masyw Waligóry tworzy wydłużony południkowo, kilkusetmetrowej długości grzbiet z łagodnym zboczem południowym i bardzo stromymi pozostałymi; najlepiej widoczne, północne, opada bardzo ostro ku Przełęczy Trzech Dolin, czyniąc górę dominującym elementem krajobrazu tego miejsca.
Waligóra zbudowana jest z permskich porfirów kwarcowych. Jej zbocza porasta mieszany las bukowo - świerkowy, przerzedzony w wyniku klęski ekologicznej.
Waligóra należy do Korony Gór Polskich, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich.
Szczyt stał się celem wycieczek już w XIX w., gdy był odsłonięty i stanowił dobry punkt widokowy. Po roku 1945 istniała na nim drewniana wieża triangulacyjno - widokowa, jednak popadła w ruinę i została rozebrana. Mimo obecnego braku punktu widokowego pozostaje popularnym celem wycieczek pieszych, głównie dzięki bezpośredniej bliskości Przełęczy Trzech Dolin, na której znajduje się duży węzeł szlaków, schronisko Andrzejówka i tereny do narciarstwa biegowego i zjazdowego.
Na szczyt Waligóry prowadzą 2 szlaki:
· pieszy, od Przeł. Trzech Dolin do Sokołowska przez ruiny zamku Radosno,
· odboczka górskiego niebieskiego szlaku rowerowego z Głuszycy przez Radosną do Przeł. Trzech Dolin (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca).
U podnóża góry przebiegają szlaki:
· niebieski pieszy, od Przeł. Trzech Dolin do Sokołowska przez Suchawę,
· zielony górski szlak rowerowy wokół Głuszycy (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca). |
